تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی شدید بر بیان پروتئین مایوکاین های IL-6،IL-1β و TNF-α در عضله تند تنش موش های صحرایی دیابتی

مقدمه: سایتوکاین ها و دیگر پپتیدهای بیان، تولید و آزاد شده به وسیله فیبرهای عضلانی که اثرات پاراکرین و اندوکرین اعمال می کنند به عنوان مایوکاین طبقه بندی می شوند. این احتمال وجود دارد که مایوکاین های آزاد شده از عضله اسکلتی واسطه اثرات مفید ورزش در رابطه با سلامتی باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات تمرین مقاومتی شدید بر بیان پروتئین مایوکاین های IL-6، IL-1β و TNF-α در عضله تند تنش در موش‌های صحرایی دیابتی بود. مواد و روش‌ها: موش‌های صحرایی به گروه‌های کنترل، تمرین، دیابتی ایجاد شده با استرپتوزوتوسین و دیابتی تمرین تقسیم شدند. گروه‌های تمرین برای تمرین مقاومتی بالا رفتن از یک نردبان 1 متری با وزنه‌ای که به دم آن‌ها آویزان بود را اجرا کردند. بیان پروتئین مایوکاین ها در عضله FHL با روش الایزا اندازه گیری شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان دهنده تاثیر دیابت و اثر متقابل تمرین و دیابت بر بیان مایوکاین IL-6 در عضله FHL بود (P<0.05). همچنین دیابت باعث افزایش سطوح IL-1β و TNF-α در عضله تند تنش FHL گشت. اما تمرین مقاومتی نتوانسته است تغییری در سطوح این فاکتورها ایجاد کند. بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش تمرین مقاومتی توانسته است باعث کاهش مایوکاین IL-6 در دیابت شود. این احتمال وجود دارد که افزایش مایوکاین های التهابی در عضله اسکلتی مکانیسمی برای سازگاری های تمرینی باشد.